Allohni kuldirgan saxoba

Assalomu alaykum! Men yaqinda bir savolda Allohni kuldirgan, xursand qilgan saxoba xaqida ko‘rdim Shunday bo‘lganmi? 
«Zikr ahlidan so‘rang» hay’ati:
– Va alaykum assalom! عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِي اللهُ عَنْهُ: أَنَّ رَجُلًا أَتَى النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَبَعَثَ إِلَى نِسَائِهِ فَقُلْنَ: مَا مَعَنَا إِلَّا الْمَاءُ. فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: مَنْ يَضُمُّ أَوْ يُضِيفُ هَذَا؟» فَقَالَ رَجُلٌ مِنَ الْأَنْصَارِ: أَنَا. فَانْطَلَقَ بِهِ إِلَى امْرَأَتِهِ، فَقَالَ: أَكْرِمِي ضَيْفَ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ. فَقَالَتْ: مَا عِنْدَنَا إِلَّا قُوتُ صِبْيَانِي. فَقَالَ: هَيِّئِي طَعَامَكِ، وَأَصْبِحِي سِرَاجَكِ، وَنَوِّمِي صِبْيَانَكِ إِذَا أَرَادُوا عَشَاءً. فَهَيَّأَتْ طَعَامَهَا، وَأَصْبَحَتْ سِرَاجَهَا، وَنَوَّمَتْ صِبْيَانَهَا، ثُمَّ قَامَتْ كَأَنَّهَا تُصْلِحُ سِرَاجَهَا فَأَطْفَأَتْهُ، فَجَعَلَا يُرِيَانِهِ أَنَّهُمَا يَأْكُلَانِ، فَبَاتَا طَاوِيَيْنِ، فَلَمَّا أَصْبَحَ، غَدَا إِلَى رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ: «ضَحِكَ اللهُ اللَّيْلَةَ - أَوْ عَجِبَ - مِنْ فَعَالِكُمَا». فَأَنْزَلَ اللهُ  وَيُؤْثِرُونَ عَلَى أَنفُسِهِمْ وَلَوْ كَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ وَمَن يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ  Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:
«Nabiy sollallohu alayhi vasallamning huzurlariga bir kishi kelgan edi, u zot ayollariga odam jo‘natdilar. (Ayollari) «Bizda suvdan boshqa narsa yo‘q», deyishdi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Kim buni o‘zi bilan olib ketadi? [yoki mehmon qiladi?]» dedilar. Shunda ansorlardan biri: «Men», dedi va uni ayolining oldiga olib bordi-da: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning mehmonlariga ikrom ko‘rsat», dedi. U: «Go‘daklarimning ovqatidan boshqa narsamiz yo‘q», dedi. U kishi: «Taomingni tayyorla, chirog‘ingni yoq. Go‘daklaring kechki ovqat istab qolishsa, ularni uxlatib qo‘y», dedi. U taomini tayyorladi, chirog‘ini yoqdi va go‘daklarini uxlatdi. Keyin chirog‘ini to‘g‘rilayotgandek bo‘lib turib, uni o‘chirib qo‘ydi. Ikkovi o‘zlarini unga (mehmonga) eyayotgandek ko‘rsatishdi va tunni och holda o‘tkazishdi. Tong otgach, u kishi erta bilan Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning huzurlariga borgan edi, u zot: «Alloh bu kecha ikkovingiz qilgan ishdan rozi bo‘ldi [yoki mamnun bo‘ldi]», dedilar. Shunda Alloh: «O‘zlarining hojatlari bo‘lsa ham, (ularni) o‘zlaridan ustun qo‘yarlar. Kim o‘z nafsining ziqnaligidan saqlansa, ana o‘shalar zafar topuvchilardir» (oyati)ni nozil qildi». (“Oltin silsila” kitobidan Sahihul Buxoriy). Vallohu a’lam!

6 May 2022, 05:30 | Savol-javoblar | 208 | Turli savollar
|
Boshqa savol-javoblar