Oilaviy muammo
Assalomu alaykum! Sizlardan iltimos echim topib beringlar. Oldindan rahmat. Bir tanishim uylandi va farzandli bo‘lishdi. Oradan yillar o‘tib, sir ochilib, uylangan qizi o‘sha paytda chimildiqqa kirishdan oldin bokiralik pardasini tiktirib kirgani va ehtiyotdan yigitni sehr-jodu qilib turmushga chiqqani aniqlandi. Endi ulardan tug‘ilgan farzand qanday farzand bo‘ldi? Halolmi yoki... Endi u yigit qanday yo‘l tutishi kerak? Birga yashashga xohishi yo‘q, tashab ketay desa farzand bor. Bunaqa qizlarga Allohning qanday jazolari bor?
«Zikr ahlidan so‘rang» hay’ati:
Va alaykum assalom! Agar ayol o‘tgan ishlardan tavba qilgan bo‘lsa va undan o‘sha ishlarning qayta sodir bo‘lish shubhasi yo‘q bo‘lsa, uni taloq qilmasin. Chunki tavba o‘zidan oldingilarni kechiradi. Agar tavba qilmagan yoki tavba qilsada tabiatidagi buzuqlik hali-hanuz bo‘lsa, uni ushlab turmaslik kerak. Bunday xotinni ushlab turish dayuslik hisoblani, hadislarda “Dayus jannatga kirmaydi” deyilgan. حَدَّثَنِي مُؤَمَّلُ بْنُ هِشَامٍ أَبُو هِشَامٍ، حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، حَدَّثَنَا عَوْفٌ، حَدَّثَنَا أَبُو رَجَاءٍ حَدَّثَنَا سَمُرَةُ بْنُ جُنْدَبٍ رضي الله عنه قَالَ: كَانَ رَسُولُ اللهِ صلي الله عليه وسلم مِمَّا يُكْثِرُ أَنْ يَقُولَ لِأَصْحَابِهِ: «هَلْ رَأَى أَحَدٌ مِنْكُمْ مِنْ رُؤْيَا؟» قَالَ: فَيَقُصُّ عَلَيْهِ مَنْ شَاءَ اللهُ أَنْ يَقُصَّ، وَإِنَّهُ قَالَ ذَاتَ غَدَاةٍ: «إِنَّهُ أَتَانِي اللَّيْلَةَ آتِيَانِ، وَإِنَّهُمَا ابْتَعَثَانِي، وَإِنَّهُمَا قَالَا لِي انْطَلِقْ. وَإِنِّي انْطَلَقْتُ مَعَهُمَا، وَإِنَّا أَتَيْنَا عَلَى رَجُلٍ مُضْطَجِعٍ، وَإِذَا آخَرُ قَائِمٌ عَلَيْهِ بِصَخْرَةٍ، وَإِذَا هُوَ يَهْوِي بِالصَّخْرَةِ لِرَأْسِهِ، فَيَثْلَغُ رَأْسَهُ فَيَتَهَدْهَدُ الْحَجَرُ هَا هُنَا، فَيَتْبَعُ الْحَجَرَ فَيَأْخُذُهُ، فَلَا يَرْجِعُ إِلَيْهِ حَتَّى يَصِحَّ رَأْسُهُ كَمَا كَانَ، ثُمَّ يَعُودُ عَلَيْهِ، فَيَفْعَلُ بِهِ مِثْلَ مَا فَعَلَ الْمَرَّةَ الْأُولَى. قَالَ: قُلْتُ لَهُمَا: سُبْحَانَ اللهِ، مَا هَذَانِ؟ قَالَ: قَالَا لِي: انْطَلِقْ - قَالَ - فَانْطَلَقْنَا فَأَتَيْنَا عَلَى رَجُلٍ مُسْتَلْقٍ لِقَفَاهُ، وَإِذَا آخَرُ قَائِمٌ عَلَيْهِ بِكَلُّوبٍ مِنْ حَدِيدٍ، وَإِذَا هُوَ يَأْتِي أَحَدَ شِقَّيْ وَجْهِهِ فَيُشَرْشِرُ شِدْقَهُ إِلَى قَفَاهُ، وَمَنْخِرَهُ إِلَى قَفَاهُ وَعَيْنَهُ إِلَى قَفَاهُ - قَالَ: وَرُبَّمَا قَالَ أَبُو رَجَاءٍ: فَيَشُقُّ - قَالَ: ثُمَّ يَتَحَوَّلُ إِلَى الْجَانِبِ الْآخَرِ، فَيَفْعَلُ بِهِ مِثْلَ مَا فَعَلَ بِالْجَانِبِ الْأَوَّلِ، فَمَا يَفْرُغُ مِنْ ذَلِكَ الْجَانِبِ حَتَّى يَصِحَّ ذَلِكَ الْجَانِبُ كَمَا كَانَ، ثُمَّ يَعُودُ عَلَيْهِ فَيَفْعَلُ مِثْلَ مَا فَعَلَ الْمَرَّةَ الْأُولَى. قَالَ: قُلْتُ: سُبْحَانَ اللهِ، مَا هَذَانِ؟ قَالَ: قَالَا لِي: انْطَلِقْ. فَانْطَلَقْنَا فَأَتَيْنَا عَلَى مِثْلِ التَّنُّورِ – قَالَ: فَأَحْسِبُ أَنَّهُ كَانَ يَقُولُ - فَإِذَا فِيهِ لَغَطٌ وَأَصْوَاتٌ - قَالَ - فَاطَّلَعْنَا فِيهِ، فَإِذَا فِيهِ رِجَالٌ وَنِسَاءٌ عُرَاةٌ، وَإِذَا هُمْ يَأْتِيهِمْ لَهَبٌ مِنْ أَسْفَلَ مِنْهُمْ، فَإِذَا أَتَاهُمْ ذَلِكَ اللَّهَبُ ضَوْضَوْا - قَالَ - قُلْتُ لَهُمَا: مَا هَؤُلَاءِ؟ قَالَ: قَالَا لِي: انْطَلِقِ انْطَلِقْ. قَالَ: فَانْطَلَقْنَا فَأَتَيْنَا عَلَى نَهَرٍ - حَسِبْتُ أَنَّهُ كَانَ يَقُولُ - أَحْمَرَ مِثْلِ الدَّمِ، وَإِذَا فِي النَّهَرِ رَجُلٌ سَابِحٌ يَسْبَحُ، وَإِذَا عَلَى شَطِّ النَّهَرِ رَجُلٌ قَدْ جَمَعَ عِنْدَهُ حِجَارَةً كَثِيرَةً، وَإِذَا ذَلِكَ السَّابِحُ يَسْبَحُ مَا يَسْبَحُ، ثُمَّ يَأْتِي ذَلِكَ الَّذِي قَدْ جَمَعَ عِنْدَهُ الْحِجَارَةَ فَيَفْغَرُ لَهُ فَاهُ فَيُلْقِمُهُ حَجَرًا فَيَنْطَلِقُ يَسْبَحُ، ثُمَّ يَرْجِعُ إِلَيْهِ، كُلَّمَا رَجَعَ إِلَيْهِ فَغَرَ لَهُ فَاهُ فَأَلْقَمَهُ حَجَرًا - قَالَ - قُلْتُ لَهُمَا: مَا هَذَانِ؟ قَالَ: قَالَا لِي: انْطَلِقِ انْطَلِقْ. قَالَ: فَانْطَلَقْنَا فَأَتَيْنَا عَلَى رَجُلٍ كَرِيهِ الْمَرْآةِ كَأَكْرَهِ مَا أَنْتَ رَاءٍ رَجُلًا مَرْآةً، وَإِذَا عِنْدَهُ نَارٌ يَحُشُّهَا وَيَسْعَى حَوْلَهَا - قَالَ - قُلْتُ لَهُمَا: مَا هَذَا؟ قَالَ: قَالَا لِي: انْطَلِقِ انْطَلِقْ. فَانْطَلَقْنَا فَأَتَيْنَا عَلَى رَوْضَةٍ مُعْتَمَّةٍ فِيهَا مِنْ كُلِّ نَوْرِ الرَّبِيعِ، وَإِذَا بَيْنَ ظَهْرَيِ الرَّوْضَةِ رَجُلٌ طَوِيلٌ لَا أَكَادُ أَرَى رَأْسَهُ طُولًا فِي السَّمَاءِ، وَإِذَا حَوْلَ الرَّجُلِ مِنْ أَكْثَرِ وِلْدَانٍ رَأَيْتُهُمْ قَطُّ - قَالَ - قُلْتُ لَهُمَا: مَا هَذَا؟ مَا هَؤُلَاءِ؟ قَالَ: قَالَا لِي: انْطَلِقِ انْطَلِقْ - قَالَ - فَانْطَلَقْنَا فَانْتَهَيْنَا إِلَى رَوْضَةٍ عَظِيمَةٍ لَمْ أَرَ رَوْضَةً قَطُّ أَعْظَمَ مِنْهَا وَلَا أَحْسَنَ - قَالَ - قَالَا لِي: ارْقَ فِيهَا. قَالَ: فَارْتَقَيْنَا فِيهَا فَانْتَهَيْنَا إِلَى مَدِينَةٍ مَبْنِيَّةٍ بِلَبِنِ ذَهَبٍ وَلَبِنِ فِضَّةٍ، فَأَتَيْنَا بَابَ الْمَدِينَةِ فَاسْتَفْتَحْنَا فَفُتِحَ لَنَا، فَدَخَلْنَاهَا فَتَلَقَّانَا فِيهَا رِجَالٌ شَطْرٌ مِنْ خَلْقِهِمْ كَأَحْسَنِ مَا أَنْتَ رَاءٍ، وَشَطْرٌ كَأَقْبَحِ مَا أَنْتَ رَاءٍ - قَالَ - قَالَا لَهُمُ: اذْهَبُوا فَقَعُوا فِي ذَلِكَ النَّهَرِ. قَالَ: وَإِذَا نَهَرٌ مُعْتَرِضٌ يَجْرِي كَأَنَّ مَاءَهُ الْمَحْضُ فِي الْبَيَاضِ، فَذَهَبُوا فَوَقَعُوا فِيهِ، ثُمَّ رَجَعُوا إِلَيْنَا قَدْ ذَهَبَ ذَلِكَ السُّوءُ عَنْهُمْ، فَصَارُوا فِي أَحْسَنِ صُورَةٍ - قَالَ - قَالَا لِي: هَذِهِ جَنَّةُ عَدْنٍ، وَهَذَاكَ مَنْزِلُكَ. قَالَ: فَسَمَا بَصَرِي صُعُدًا، فَإِذَا قَصْرٌ مِثْلُ الرَّبَابَةِ الْبَيْضَاءِ - قَالَ - قَالَا: هَذَاكَ مَنْزِلُكَ. قَالَ: قُلْتُ لَهُمَا: بَارَكَ اللهُ فِيكُمَا، ذَرَانِي فَأَدْخُلَهُ. قَالَا: أَمَّا الْآنَ فَلَا، وَأَنْتَ دَاخِلُهُ. قَالَ: قُلْتُ لَهُمَا: فَإِنِّي قَدْ رَأَيْتُ مُنْذُ اللَّيْلَةِ عَجَبًا، فَمَا هَذَا الَّذِي رَأَيْتُ؟ قَالَ: قَالَا لِي: أَمَا إِنَّا سَنُخْبِرُكَ، أَمَّا الرَّجُلُ الْأَوَّلُ الَّذِي أَتَيْتَ عَلَيْهِ يُثْلَغُ رَأْسُهُ بِالْحَجَرِ، فَإِنَّهُ الرَّجُلُ يَأْخُذُ الْقُرْآنَ فَيَرْفُضُهُ وَيَنَامُ عَنِ الصَّلَاةِ الْمَكْتُوبَةِ، وَأَمَّا الرَّجُلُ الَّذِي أَتَيْتَ عَلَيْهِ يُشَرْشَرُ شِدْقُهُ إِلَى قَفَاهُ، وَمَنْخِرُهُ إِلَى قَفَاهُ، وَعَيْنُهُ إِلَى قَفَاهُ، فَإِنَّهُ الرَّجُلُ يَغْدُو مِنْ بَيْتِهِ فَيَكْذِبُ الْكَذْبَةَ تَبْلُغُ الْآفَاقَ، وَأَمَّا الرِّجَالُ وَالنِّسَاءُ الْعُرَاةُ الَّذِينَ فِي مِثْلِ بِنَاءِ التَّنُّورِ فَإِنَّهُمُ الزُّنَاةُ وَالزَّوَانِي، وَأَمَّا الرَّجُلُ الَّذِي أَتَيْتَ عَلَيْهِ يَسْبَحُ فِي النَّهَرِ وَيُلْقَمُ الْحَجَرَ، فَإِنَّهُ آكِلُ الرِّبَا، وَأَمَّا الرَّجُلُ الْكَرِيهُ الْمَرْآةِ الَّذِي عِنْدَ النَّارِ يَحُشُّهَا وَيَسْعَى حَوْلَهَا، فَإِنَّهُ مَالِكٌ خَازِنُ جَهَنَّمَ، وَأَمَّا الرَّجُلُ الطَّوِيلُ الَّذِي فِي الرَّوْضَةِ فَإِنَّهُ إِبْرَاهِيمُ صلي الله عليه وسلم، وَأَمَّا الْوِلْدَانُ الَّذِينَ حَوْلَهُ فَكُلُّ مَوْلُودٍ مَاتَ عَلَى الْفِطْرَةِ». قَالَ: فَقَالَ بَعْضُ الْمُسْلِمِينَ: يَا رَسُولَ اللهِ، وَأَوْلَادُ الْمُشْرِكِينَ؟ فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صلي الله عليه وسلم: «وَأَوْلَادُ الْمُشْرِكِينَ. وَأَمَّا الْقَوْمُ الَّذِينَ كَانُوا شَطْرٌ مِنْهُمْ حَسَنًا وَشَطَرٌ مِنْهُمْ قَبِيحًا، فَإِنَّهُمْ قَوْمٌ خَلَطُوا عَمَلًا صَالِحًا وَآخَرَ سَيِّئًا، تَجَاوَزَ اللهُ عَنْهُمْ».. Samura ibn Jundab roziyallohu anhu aytadi:
«Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ko‘pincha sahobalariga: «Birortangiz tush ko‘rdingizmi?» der edilar, shunda Alloh xohlaganlar u zotga aytib berishardi. Bir kuni ertalab u zot shunday dedilar: «Bu kecha huzurimga ikkitasi keldi. Ikkovi meni turg‘izishdi, so‘ng menga: «Yur», deyishdi. Men ular bilan ketdim. Yonboshi bilan yotgan bir kishining oldiga keldik. Boshqa biri uning tepasida bir xarsang bilan turardi. Qarasak, u xarsangni anavining boshiga otib, boshini yorib tashladi. Tosh esa u yoq bu yoqqa dumalab ketar, u toshning ortidan borib, (yana qo‘liga) olar, anavining oldiga qaytib kelgunicha uning boshi avvalgidek bo‘lib, bitib qolardi. Keyin unga birinchi marta nima qilgan bo‘lsa, yana xuddi shunday qilardi. Men ularga: «Subhanalloh, bu ikkalasi kim?» dedim. Ular menga: «Yur», deyishdi. Yurib borib, chalqancha yotgan bir kishining oldiga keldik. Boshqa biri uning tepasida temir changak bilan turibdi. Qarasak, anavining bir tomoniga o‘tib, lunjini ensasigacha, burnining teshigini ham ensasigacha, ko‘zini ham ensasigacha yirtib tashlar edi – Abu Rajo ba’zan «yorib tashlar edi», der edi. – Keyin boshqa yoniga o‘tib, birinchi yoniga nima qilgan bo‘lsa, xuddi shunday qilardi. Bu yonini yirtib bo‘lgunicha u yoni avvalgidek bo‘lib, bitib qolardi. Keyin unga birinchi marta nima qilgan bo‘lsa, yana qaytadan shunday qilardi. Men: «Subhanalloh, bu ikkalasi kim?» dedim. Ular menga: «Yur», deyishdi. Yurib borib, xuddi tandirga o‘xshagan narsaning ustiga keldik. – Menimcha, «Qarasam, uning ichidan g‘ala g‘ovur ovozlar kelar edi», deb aytardilar. – Ichiga qarasak, unda yalang‘och erkak va ayollar bor ekan. Qarasam, ularning ostidan alanga kelar, qachon o‘sha alanga kelsa, ular qiy chuv qilishar edi. Ikkoviga: «Bular kimlar?» dedim. Ular menga: «Yur, yur», deyishdi. Yurib borib, bir daryoga keldik. – Menimcha, «Qondek qizil», deb aytganlar. – Qarasam, daryoda bir odam suzyapti. Daryo bo‘yida oldiga bir qancha toshni yig‘ib olgan bir kishi bor edi. Suzayotgan suzganicha suzib, keyin o‘sha tosh yig‘ib olganning yoniga kelar va unga og‘zini ochib turardi, bu esa uning og‘ziga tosh yuttirar va u yana suzib ketar edi. Keyin yana uning oldiga qaytardi. Har gal uning oldiga qaytganida yana og‘zini ochib turar, u esa bunga tosh yuttirar edi. Ikkoviga: «Bu ikkalasi kim?» dedim. Ular menga: «Yur, yur», deyishdi. Yurib borib, sen ko‘rgan badbashara kishilarning eng badbasharasining oldiga keldik. Qarasam, u oldidagi olovga o‘t qalar va uning atrofida aylanar edi. Men ikkoviga: «Bu kim?» dedim. Ular menga: «Yur, yur», deyishdi. Yurib borib, yashnagan bir boqqa keldik. Unda bahorgi daraxt gullarining hammasidan bor edi. Qarasam, bog‘ning o‘rtasida novcha bir kishi turibdi. Bo‘yi osmonga etganidan, novchaligidan boshini ko‘rmay qolayozdim. Uning atrofida men hech ko‘rmagan darajada ko‘p bolalar bor edi. Men ikkoviga: «Bu kim, bular kimlar?» dedim. Ular menga: «Yur, yur», deyishdi. Yurib borib, ulkan bir boqqa etib keldik. Men bundan ulkan va go‘zal bog‘ni aslo ko‘rmaganman. Ular menga: «Unga ko‘taril», deyishdi. Unga ko‘tarildik. Oltin g‘isht va kumush g‘ishtlardan qurilgan shaharga etib keldik. Shahar darvozasining oldiga kelib, ochishlarini so‘radik. Uni bizga ochishdi va biz kirdik. U erda bizni xilqatining yarmi sen ko‘rgan eng chiroyli kishidek, qolgan yarmi esa sen ko‘rgan eng xunuk kishidek odamlar kutib olishdi. Ikkovi ularga: «Boringlar, anavi daryoga tushinglar!» deyishdi. Qarasam, oldimizda bir daryo oqyapti. Suvining oqligi sof sutdek. Ular borib, unga tushishdi. Keyin oldimizga qaytishdi. Ulardan o‘sha yomonlik ketib, eng go‘zal suratda bo‘lib qolishgan edi. Ikkovi menga: «Bu Adn jannatidir. Mana bu sening manziling», deyishdi. Nigohimni yuqoriga qaratdim. Qarasam, oq bulutdek bir qasr turibdi. Ikkovi menga: «Bu sening manziling», deyishdi. Ularga: «Alloh sizlarga baraka bersin, menga qo‘yib beringlar, unga kiray», dedim. Ular: «Hozircha yo‘q. Ammo sen unga albatta kirasan», deyishdi. Men ularga: «Men tun bo‘yi ajoyibotlar ko‘rdim, bu ko‘rganlarim nimalar edi?» dedim. Ular menga: «Ana endi senga aytib beramiz. Sen borganda boshi tosh bilan yorilayotgan birinchi kishi Qur’onni olib, so‘ng uni tark etadigan hamda farz namozlarini qo‘yib, uxlaydigan kishidir. Sen borganda lunji ham ensasigacha, burun teshigi ham ensasigacha, ko‘zi ham ensasigacha yirtib tashlanayotgan kishi esa ertalabdan uyidan chiqib, ufqlarga etadigan yolg‘onlarni gapirib yuradigan kishidir. Tandirsimon binodagi yalang‘och erkak va ayollar esa zinokor erkak va zinokor ayollardir. Sen borganda daryoda suzayotgan, og‘ziga tosh yuttirilayotgan kishi esa sudxo‘rdir. Oldidagi olovga o‘t qalab, atrofida aylanib yurgan badbashara odam esa jahannamning xozini Molikdir. Bog‘dagi novcha kishi Ibrohim sollallohu alayhi vasallamdir. Uning atrofidagi bolalar esa Islom fitratida o‘lgan barcha yosh bolalardir. – Musulmonlardan biri: «Ey Allohning Rasuli, mushriklarning bolalari hammi?» degan edi, «Mushriklarning bolalari ham», dedilar. – Yarmi chiroyli, yarmi xunuk qavmga kelsak, ular solih amalga yomonlik ham aralashtirganlar bo‘lib, Alloh ularni(ng gunohini) kechib yuborgan», deyishdi».(“Oltin silsila” kitobidan Sahihul Buxoriy). Vallohu a’lam!
13 May 2022, 03:06 | Savol-javoblar | 133 | Oila va turmush
«Zikr ahlidan so‘rang» hay’ati:
Va alaykum assalom! Agar ayol o‘tgan ishlardan tavba qilgan bo‘lsa va undan o‘sha ishlarning qayta sodir bo‘lish shubhasi yo‘q bo‘lsa, uni taloq qilmasin. Chunki tavba o‘zidan oldingilarni kechiradi. Agar tavba qilmagan yoki tavba qilsada tabiatidagi buzuqlik hali-hanuz bo‘lsa, uni ushlab turmaslik kerak. Bunday xotinni ushlab turish dayuslik hisoblani, hadislarda “Dayus jannatga kirmaydi” deyilgan. حَدَّثَنِي مُؤَمَّلُ بْنُ هِشَامٍ أَبُو هِشَامٍ، حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، حَدَّثَنَا عَوْفٌ، حَدَّثَنَا أَبُو رَجَاءٍ حَدَّثَنَا سَمُرَةُ بْنُ جُنْدَبٍ رضي الله عنه قَالَ: كَانَ رَسُولُ اللهِ صلي الله عليه وسلم مِمَّا يُكْثِرُ أَنْ يَقُولَ لِأَصْحَابِهِ: «هَلْ رَأَى أَحَدٌ مِنْكُمْ مِنْ رُؤْيَا؟» قَالَ: فَيَقُصُّ عَلَيْهِ مَنْ شَاءَ اللهُ أَنْ يَقُصَّ، وَإِنَّهُ قَالَ ذَاتَ غَدَاةٍ: «إِنَّهُ أَتَانِي اللَّيْلَةَ آتِيَانِ، وَإِنَّهُمَا ابْتَعَثَانِي، وَإِنَّهُمَا قَالَا لِي انْطَلِقْ. وَإِنِّي انْطَلَقْتُ مَعَهُمَا، وَإِنَّا أَتَيْنَا عَلَى رَجُلٍ مُضْطَجِعٍ، وَإِذَا آخَرُ قَائِمٌ عَلَيْهِ بِصَخْرَةٍ، وَإِذَا هُوَ يَهْوِي بِالصَّخْرَةِ لِرَأْسِهِ، فَيَثْلَغُ رَأْسَهُ فَيَتَهَدْهَدُ الْحَجَرُ هَا هُنَا، فَيَتْبَعُ الْحَجَرَ فَيَأْخُذُهُ، فَلَا يَرْجِعُ إِلَيْهِ حَتَّى يَصِحَّ رَأْسُهُ كَمَا كَانَ، ثُمَّ يَعُودُ عَلَيْهِ، فَيَفْعَلُ بِهِ مِثْلَ مَا فَعَلَ الْمَرَّةَ الْأُولَى. قَالَ: قُلْتُ لَهُمَا: سُبْحَانَ اللهِ، مَا هَذَانِ؟ قَالَ: قَالَا لِي: انْطَلِقْ - قَالَ - فَانْطَلَقْنَا فَأَتَيْنَا عَلَى رَجُلٍ مُسْتَلْقٍ لِقَفَاهُ، وَإِذَا آخَرُ قَائِمٌ عَلَيْهِ بِكَلُّوبٍ مِنْ حَدِيدٍ، وَإِذَا هُوَ يَأْتِي أَحَدَ شِقَّيْ وَجْهِهِ فَيُشَرْشِرُ شِدْقَهُ إِلَى قَفَاهُ، وَمَنْخِرَهُ إِلَى قَفَاهُ وَعَيْنَهُ إِلَى قَفَاهُ - قَالَ: وَرُبَّمَا قَالَ أَبُو رَجَاءٍ: فَيَشُقُّ - قَالَ: ثُمَّ يَتَحَوَّلُ إِلَى الْجَانِبِ الْآخَرِ، فَيَفْعَلُ بِهِ مِثْلَ مَا فَعَلَ بِالْجَانِبِ الْأَوَّلِ، فَمَا يَفْرُغُ مِنْ ذَلِكَ الْجَانِبِ حَتَّى يَصِحَّ ذَلِكَ الْجَانِبُ كَمَا كَانَ، ثُمَّ يَعُودُ عَلَيْهِ فَيَفْعَلُ مِثْلَ مَا فَعَلَ الْمَرَّةَ الْأُولَى. قَالَ: قُلْتُ: سُبْحَانَ اللهِ، مَا هَذَانِ؟ قَالَ: قَالَا لِي: انْطَلِقْ. فَانْطَلَقْنَا فَأَتَيْنَا عَلَى مِثْلِ التَّنُّورِ – قَالَ: فَأَحْسِبُ أَنَّهُ كَانَ يَقُولُ - فَإِذَا فِيهِ لَغَطٌ وَأَصْوَاتٌ - قَالَ - فَاطَّلَعْنَا فِيهِ، فَإِذَا فِيهِ رِجَالٌ وَنِسَاءٌ عُرَاةٌ، وَإِذَا هُمْ يَأْتِيهِمْ لَهَبٌ مِنْ أَسْفَلَ مِنْهُمْ، فَإِذَا أَتَاهُمْ ذَلِكَ اللَّهَبُ ضَوْضَوْا - قَالَ - قُلْتُ لَهُمَا: مَا هَؤُلَاءِ؟ قَالَ: قَالَا لِي: انْطَلِقِ انْطَلِقْ. قَالَ: فَانْطَلَقْنَا فَأَتَيْنَا عَلَى نَهَرٍ - حَسِبْتُ أَنَّهُ كَانَ يَقُولُ - أَحْمَرَ مِثْلِ الدَّمِ، وَإِذَا فِي النَّهَرِ رَجُلٌ سَابِحٌ يَسْبَحُ، وَإِذَا عَلَى شَطِّ النَّهَرِ رَجُلٌ قَدْ جَمَعَ عِنْدَهُ حِجَارَةً كَثِيرَةً، وَإِذَا ذَلِكَ السَّابِحُ يَسْبَحُ مَا يَسْبَحُ، ثُمَّ يَأْتِي ذَلِكَ الَّذِي قَدْ جَمَعَ عِنْدَهُ الْحِجَارَةَ فَيَفْغَرُ لَهُ فَاهُ فَيُلْقِمُهُ حَجَرًا فَيَنْطَلِقُ يَسْبَحُ، ثُمَّ يَرْجِعُ إِلَيْهِ، كُلَّمَا رَجَعَ إِلَيْهِ فَغَرَ لَهُ فَاهُ فَأَلْقَمَهُ حَجَرًا - قَالَ - قُلْتُ لَهُمَا: مَا هَذَانِ؟ قَالَ: قَالَا لِي: انْطَلِقِ انْطَلِقْ. قَالَ: فَانْطَلَقْنَا فَأَتَيْنَا عَلَى رَجُلٍ كَرِيهِ الْمَرْآةِ كَأَكْرَهِ مَا أَنْتَ رَاءٍ رَجُلًا مَرْآةً، وَإِذَا عِنْدَهُ نَارٌ يَحُشُّهَا وَيَسْعَى حَوْلَهَا - قَالَ - قُلْتُ لَهُمَا: مَا هَذَا؟ قَالَ: قَالَا لِي: انْطَلِقِ انْطَلِقْ. فَانْطَلَقْنَا فَأَتَيْنَا عَلَى رَوْضَةٍ مُعْتَمَّةٍ فِيهَا مِنْ كُلِّ نَوْرِ الرَّبِيعِ، وَإِذَا بَيْنَ ظَهْرَيِ الرَّوْضَةِ رَجُلٌ طَوِيلٌ لَا أَكَادُ أَرَى رَأْسَهُ طُولًا فِي السَّمَاءِ، وَإِذَا حَوْلَ الرَّجُلِ مِنْ أَكْثَرِ وِلْدَانٍ رَأَيْتُهُمْ قَطُّ - قَالَ - قُلْتُ لَهُمَا: مَا هَذَا؟ مَا هَؤُلَاءِ؟ قَالَ: قَالَا لِي: انْطَلِقِ انْطَلِقْ - قَالَ - فَانْطَلَقْنَا فَانْتَهَيْنَا إِلَى رَوْضَةٍ عَظِيمَةٍ لَمْ أَرَ رَوْضَةً قَطُّ أَعْظَمَ مِنْهَا وَلَا أَحْسَنَ - قَالَ - قَالَا لِي: ارْقَ فِيهَا. قَالَ: فَارْتَقَيْنَا فِيهَا فَانْتَهَيْنَا إِلَى مَدِينَةٍ مَبْنِيَّةٍ بِلَبِنِ ذَهَبٍ وَلَبِنِ فِضَّةٍ، فَأَتَيْنَا بَابَ الْمَدِينَةِ فَاسْتَفْتَحْنَا فَفُتِحَ لَنَا، فَدَخَلْنَاهَا فَتَلَقَّانَا فِيهَا رِجَالٌ شَطْرٌ مِنْ خَلْقِهِمْ كَأَحْسَنِ مَا أَنْتَ رَاءٍ، وَشَطْرٌ كَأَقْبَحِ مَا أَنْتَ رَاءٍ - قَالَ - قَالَا لَهُمُ: اذْهَبُوا فَقَعُوا فِي ذَلِكَ النَّهَرِ. قَالَ: وَإِذَا نَهَرٌ مُعْتَرِضٌ يَجْرِي كَأَنَّ مَاءَهُ الْمَحْضُ فِي الْبَيَاضِ، فَذَهَبُوا فَوَقَعُوا فِيهِ، ثُمَّ رَجَعُوا إِلَيْنَا قَدْ ذَهَبَ ذَلِكَ السُّوءُ عَنْهُمْ، فَصَارُوا فِي أَحْسَنِ صُورَةٍ - قَالَ - قَالَا لِي: هَذِهِ جَنَّةُ عَدْنٍ، وَهَذَاكَ مَنْزِلُكَ. قَالَ: فَسَمَا بَصَرِي صُعُدًا، فَإِذَا قَصْرٌ مِثْلُ الرَّبَابَةِ الْبَيْضَاءِ - قَالَ - قَالَا: هَذَاكَ مَنْزِلُكَ. قَالَ: قُلْتُ لَهُمَا: بَارَكَ اللهُ فِيكُمَا، ذَرَانِي فَأَدْخُلَهُ. قَالَا: أَمَّا الْآنَ فَلَا، وَأَنْتَ دَاخِلُهُ. قَالَ: قُلْتُ لَهُمَا: فَإِنِّي قَدْ رَأَيْتُ مُنْذُ اللَّيْلَةِ عَجَبًا، فَمَا هَذَا الَّذِي رَأَيْتُ؟ قَالَ: قَالَا لِي: أَمَا إِنَّا سَنُخْبِرُكَ، أَمَّا الرَّجُلُ الْأَوَّلُ الَّذِي أَتَيْتَ عَلَيْهِ يُثْلَغُ رَأْسُهُ بِالْحَجَرِ، فَإِنَّهُ الرَّجُلُ يَأْخُذُ الْقُرْآنَ فَيَرْفُضُهُ وَيَنَامُ عَنِ الصَّلَاةِ الْمَكْتُوبَةِ، وَأَمَّا الرَّجُلُ الَّذِي أَتَيْتَ عَلَيْهِ يُشَرْشَرُ شِدْقُهُ إِلَى قَفَاهُ، وَمَنْخِرُهُ إِلَى قَفَاهُ، وَعَيْنُهُ إِلَى قَفَاهُ، فَإِنَّهُ الرَّجُلُ يَغْدُو مِنْ بَيْتِهِ فَيَكْذِبُ الْكَذْبَةَ تَبْلُغُ الْآفَاقَ، وَأَمَّا الرِّجَالُ وَالنِّسَاءُ الْعُرَاةُ الَّذِينَ فِي مِثْلِ بِنَاءِ التَّنُّورِ فَإِنَّهُمُ الزُّنَاةُ وَالزَّوَانِي، وَأَمَّا الرَّجُلُ الَّذِي أَتَيْتَ عَلَيْهِ يَسْبَحُ فِي النَّهَرِ وَيُلْقَمُ الْحَجَرَ، فَإِنَّهُ آكِلُ الرِّبَا، وَأَمَّا الرَّجُلُ الْكَرِيهُ الْمَرْآةِ الَّذِي عِنْدَ النَّارِ يَحُشُّهَا وَيَسْعَى حَوْلَهَا، فَإِنَّهُ مَالِكٌ خَازِنُ جَهَنَّمَ، وَأَمَّا الرَّجُلُ الطَّوِيلُ الَّذِي فِي الرَّوْضَةِ فَإِنَّهُ إِبْرَاهِيمُ صلي الله عليه وسلم، وَأَمَّا الْوِلْدَانُ الَّذِينَ حَوْلَهُ فَكُلُّ مَوْلُودٍ مَاتَ عَلَى الْفِطْرَةِ». قَالَ: فَقَالَ بَعْضُ الْمُسْلِمِينَ: يَا رَسُولَ اللهِ، وَأَوْلَادُ الْمُشْرِكِينَ؟ فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صلي الله عليه وسلم: «وَأَوْلَادُ الْمُشْرِكِينَ. وَأَمَّا الْقَوْمُ الَّذِينَ كَانُوا شَطْرٌ مِنْهُمْ حَسَنًا وَشَطَرٌ مِنْهُمْ قَبِيحًا، فَإِنَّهُمْ قَوْمٌ خَلَطُوا عَمَلًا صَالِحًا وَآخَرَ سَيِّئًا، تَجَاوَزَ اللهُ عَنْهُمْ».. Samura ibn Jundab roziyallohu anhu aytadi:
«Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ko‘pincha sahobalariga: «Birortangiz tush ko‘rdingizmi?» der edilar, shunda Alloh xohlaganlar u zotga aytib berishardi. Bir kuni ertalab u zot shunday dedilar: «Bu kecha huzurimga ikkitasi keldi. Ikkovi meni turg‘izishdi, so‘ng menga: «Yur», deyishdi. Men ular bilan ketdim. Yonboshi bilan yotgan bir kishining oldiga keldik. Boshqa biri uning tepasida bir xarsang bilan turardi. Qarasak, u xarsangni anavining boshiga otib, boshini yorib tashladi. Tosh esa u yoq bu yoqqa dumalab ketar, u toshning ortidan borib, (yana qo‘liga) olar, anavining oldiga qaytib kelgunicha uning boshi avvalgidek bo‘lib, bitib qolardi. Keyin unga birinchi marta nima qilgan bo‘lsa, yana xuddi shunday qilardi. Men ularga: «Subhanalloh, bu ikkalasi kim?» dedim. Ular menga: «Yur», deyishdi. Yurib borib, chalqancha yotgan bir kishining oldiga keldik. Boshqa biri uning tepasida temir changak bilan turibdi. Qarasak, anavining bir tomoniga o‘tib, lunjini ensasigacha, burnining teshigini ham ensasigacha, ko‘zini ham ensasigacha yirtib tashlar edi – Abu Rajo ba’zan «yorib tashlar edi», der edi. – Keyin boshqa yoniga o‘tib, birinchi yoniga nima qilgan bo‘lsa, xuddi shunday qilardi. Bu yonini yirtib bo‘lgunicha u yoni avvalgidek bo‘lib, bitib qolardi. Keyin unga birinchi marta nima qilgan bo‘lsa, yana qaytadan shunday qilardi. Men: «Subhanalloh, bu ikkalasi kim?» dedim. Ular menga: «Yur», deyishdi. Yurib borib, xuddi tandirga o‘xshagan narsaning ustiga keldik. – Menimcha, «Qarasam, uning ichidan g‘ala g‘ovur ovozlar kelar edi», deb aytardilar. – Ichiga qarasak, unda yalang‘och erkak va ayollar bor ekan. Qarasam, ularning ostidan alanga kelar, qachon o‘sha alanga kelsa, ular qiy chuv qilishar edi. Ikkoviga: «Bular kimlar?» dedim. Ular menga: «Yur, yur», deyishdi. Yurib borib, bir daryoga keldik. – Menimcha, «Qondek qizil», deb aytganlar. – Qarasam, daryoda bir odam suzyapti. Daryo bo‘yida oldiga bir qancha toshni yig‘ib olgan bir kishi bor edi. Suzayotgan suzganicha suzib, keyin o‘sha tosh yig‘ib olganning yoniga kelar va unga og‘zini ochib turardi, bu esa uning og‘ziga tosh yuttirar va u yana suzib ketar edi. Keyin yana uning oldiga qaytardi. Har gal uning oldiga qaytganida yana og‘zini ochib turar, u esa bunga tosh yuttirar edi. Ikkoviga: «Bu ikkalasi kim?» dedim. Ular menga: «Yur, yur», deyishdi. Yurib borib, sen ko‘rgan badbashara kishilarning eng badbasharasining oldiga keldik. Qarasam, u oldidagi olovga o‘t qalar va uning atrofida aylanar edi. Men ikkoviga: «Bu kim?» dedim. Ular menga: «Yur, yur», deyishdi. Yurib borib, yashnagan bir boqqa keldik. Unda bahorgi daraxt gullarining hammasidan bor edi. Qarasam, bog‘ning o‘rtasida novcha bir kishi turibdi. Bo‘yi osmonga etganidan, novchaligidan boshini ko‘rmay qolayozdim. Uning atrofida men hech ko‘rmagan darajada ko‘p bolalar bor edi. Men ikkoviga: «Bu kim, bular kimlar?» dedim. Ular menga: «Yur, yur», deyishdi. Yurib borib, ulkan bir boqqa etib keldik. Men bundan ulkan va go‘zal bog‘ni aslo ko‘rmaganman. Ular menga: «Unga ko‘taril», deyishdi. Unga ko‘tarildik. Oltin g‘isht va kumush g‘ishtlardan qurilgan shaharga etib keldik. Shahar darvozasining oldiga kelib, ochishlarini so‘radik. Uni bizga ochishdi va biz kirdik. U erda bizni xilqatining yarmi sen ko‘rgan eng chiroyli kishidek, qolgan yarmi esa sen ko‘rgan eng xunuk kishidek odamlar kutib olishdi. Ikkovi ularga: «Boringlar, anavi daryoga tushinglar!» deyishdi. Qarasam, oldimizda bir daryo oqyapti. Suvining oqligi sof sutdek. Ular borib, unga tushishdi. Keyin oldimizga qaytishdi. Ulardan o‘sha yomonlik ketib, eng go‘zal suratda bo‘lib qolishgan edi. Ikkovi menga: «Bu Adn jannatidir. Mana bu sening manziling», deyishdi. Nigohimni yuqoriga qaratdim. Qarasam, oq bulutdek bir qasr turibdi. Ikkovi menga: «Bu sening manziling», deyishdi. Ularga: «Alloh sizlarga baraka bersin, menga qo‘yib beringlar, unga kiray», dedim. Ular: «Hozircha yo‘q. Ammo sen unga albatta kirasan», deyishdi. Men ularga: «Men tun bo‘yi ajoyibotlar ko‘rdim, bu ko‘rganlarim nimalar edi?» dedim. Ular menga: «Ana endi senga aytib beramiz. Sen borganda boshi tosh bilan yorilayotgan birinchi kishi Qur’onni olib, so‘ng uni tark etadigan hamda farz namozlarini qo‘yib, uxlaydigan kishidir. Sen borganda lunji ham ensasigacha, burun teshigi ham ensasigacha, ko‘zi ham ensasigacha yirtib tashlanayotgan kishi esa ertalabdan uyidan chiqib, ufqlarga etadigan yolg‘onlarni gapirib yuradigan kishidir. Tandirsimon binodagi yalang‘och erkak va ayollar esa zinokor erkak va zinokor ayollardir. Sen borganda daryoda suzayotgan, og‘ziga tosh yuttirilayotgan kishi esa sudxo‘rdir. Oldidagi olovga o‘t qalab, atrofida aylanib yurgan badbashara odam esa jahannamning xozini Molikdir. Bog‘dagi novcha kishi Ibrohim sollallohu alayhi vasallamdir. Uning atrofidagi bolalar esa Islom fitratida o‘lgan barcha yosh bolalardir. – Musulmonlardan biri: «Ey Allohning Rasuli, mushriklarning bolalari hammi?» degan edi, «Mushriklarning bolalari ham», dedilar. – Yarmi chiroyli, yarmi xunuk qavmga kelsak, ular solih amalga yomonlik ham aralashtirganlar bo‘lib, Alloh ularni(ng gunohini) kechib yuborgan», deyishdi».(“Oltin silsila” kitobidan Sahihul Buxoriy). Vallohu a’lam!
13 May 2022, 03:06 | Savol-javoblar | 133 | Oila va turmush
